Uzależnienie jednego członka rodziny istotnie wpływa na toksyczne funkcjonowanie wszystkich domowników oraz na ich nastrój i zdrowie. Nadmierne spożywanie alkoholu, używanie narkotyków, hazard lub inne patologiczne zachowania sprawiają, że rodzina żyje w ciągłym stresie i zagrożeniu. Poczucie bezpieczeństwa z dnia na dzień ciągle maleje, a relacje w rodzinie psują się.

Czym jest współuzależnienie?

Wskutek życia z osobą uzależnioną, mogą kształtować się reakcje przystosowawcze do toksycznej sytuacji w rodzinie, które nazywa się współuzależnieniem. Współuzależnienie dotyczy najczęściej partnera życiowego. Syndrom ten rzadziej dotyczy rodziców czy dzieci, chociaż ich zachowania mogę również wchodzić w ten obszar.

Współuzależnienie można interpretować jako zaburzone dostosowanie się do patologicznej sytuacji, poprzez określone reagowanie i funkcjonowanie w związku z osobą uzależnioną. Oznacza to, że osoba współuzależniona stosuje pewne, utarte zachowania i strategie w celu ochrony, pomocy osobie uzależnionej. Zachowania te mogą również być skutkiem wyuczonej bezradności na trudną sytuację.

Jak zachowuje się osoba współuzależniona?

Z czasem, jednostka ta w dużym stopniu angażuje się w życie i uzależnienie danej osoby, tym samym reprezentuje takie zachowania jak: przejmowanie obowiązków i odpowiedzialności za partnera z problemem.

Warto zaznaczyć, że przez takie zachowanie, nieświadomie podtrzymujemy problem uzależnienia u partnera.

Osoby przebywające w otoczeniu chorego przejmują również jego nastroje – od euforii po depresję i lęk. Wynika to z emocjonalnego połączenia z drugim człowiekiem i intensywnego wnikania w jego stan psychiczny. Skutkuje to w usprawiedliwianie go, chronienie, wypieranie problemu.

Osoby współuzależnione cechuje wielkie poczucie winy, podatność na manipulację, niska samoocena. Warto pamiętać o tym, że cechy te są często skutkiem długotrwałego związku z osobą toksyczną.

Gdzie szukać pomocy?

W przypadku, gdy uporaliśmy się z problemem u partnera – jego uzależnieniem lub zakończeniem/naprawieniem toksycznej relacji, warto pomyśleć choć raz o sobie. Pomocne mogą być fora internetowe wspierające osoby współuzależnione, telefony zaufania, poradnie psychologiczne lub gabinety terapeutyczne.

W zależności od wieku, można zwrócić się również do osób o przyjaznym usposobieniu – księdza, nauczyciela, pracownika socjalnego. Z pewnością ich dobra rada i pomoc może rozwiązać nasz problem.

Życie z uzależnioną osobą może nieść wiele konsekwencji natury fizycznej i psychicznej, dlatego warto zadbać o swoje zdrowie, zaczynając od zdrowia psychicznego.